y a su poema 'Perspectiva de una depresión'
la inspiración de este texto
-aunque el Besitrán sea para mí
un viejo conocido.
Por Ester Astudillo
Nací una niña.
Nadie lo había anunciado.
Órganos intactos.
Caracteres sexuales inequívocos.
Dudaban entre un nombre vasco: Besitrán.
Un nombre histriónico: Tryptizol.
Un nombre órfico: Orfidal.
Me pusieron E.
La opción más vulgar.
Un nombre bíblico.
Un nombre bíblico.
Y se equivocaron:
mi dotación cromosómica es 47, XXX,
lo cual me hace una superhembra.
(Nada que ver, claro está, con una superwoman.)
Poema 'Perspectiva de una depresión', de Antonio Linares,(Nada que ver, claro está, con una superwoman.)
en http://revistadigitalpoeymas.
16 comentarios:
No creo que E. sea la opción más vulgar. El significado del nombre E. significa estrella, astro. También dicen que E. era la más bella "estrella de la noche".
Supongo que Sor Renun estará de acuerdo conmigo. ¿Verdad?
Antonia
Clar, Antònia. Per això es van equivocar, dona!!! Ai ai ai!!!
Muax;)
Sea pues que la espera es difícil, que el momento en que el deseo sucumbe a nuestros pies parece que otro sustituye al primero.
Y ya no lloro cuando no conseguimos lo que queremos, el drama me aparece cuando no tenemos nada por lo que luchar.
Y con tu invitación del vinito en la mano, me río, lucho y espero y entre tanto y tanto unas risas, y un poco de aire junto al mar no nos vendría nada mal.
Y desde aquí, desde la atalaya de mis deseos, te deseo que disfrutes del camino.
Manu Medina
Sea pues que la espera es difícil, que el momento en que el deseo sucumbe a nuestros pies parece que otro sustituye al primero.
Y ya no lloro cuando no conseguimos lo que queremos, el drama me aparece cuando no tenemos nada por lo que luchar.
Y con tu invitación del vinito en la mano, me río, lucho y espero y entre tanto y tanto unas risas, y un poco de aire junto al mar no nos vendría nada mal.
Y desde aquí, desde la atalaya de mis deseos, te deseo que disfrutes del camino.
Manu Medina
Estimada Ester, gracias por tu referencia a un poema mio. Te lo agradezco de corazón. El texto es una forma de exorcismo, de vómito, de muchas cosas que estoy dejando atrás, aunque el tratamiento con Besitrán es largo. También un ejercicio de autopcomprensión y de entenderme con cierta distancia. Un beso y moltes grácies.
Antonio
Bueno, Manu, pues ná, chin-chin y que sí, que lo mejor está por venir. Gracias por tu visita y tu comentario.
Y a ti, Antonio, me gustó tanto el poema... Besitrán es para mí un muy viejo conocido, no directamente pero vaya. Directamente conozco a algunos de sus hermanastr@s. Y sí, el tratamiento es laaargo, y bueno, sin mucha garantía. Y en cuanto a los colores... qué decir. Creo que tienden a la monotonía, un poquito como la vida. Pero lo mejor para mí son los nombres. Así que ya ves, les dediqué este texto un tanto híbrido que quise calificar como microrrelato.
He leído tus reseñas en Alteridad. Bueno, nos 'vemos', o más acertadamente, nos 'leemos'.
Un abrazo;)
A mí mi pediatra argentino me daba Boludol 500. Carles.
Y te crecieron mucho las bolas? O te has convertido en un boludo de campeonato?
Ets tu, jefe?
Condofidol
Chachirán
Ictiamidol
Digitalina
Amidocapucina
Clamidotontaína
Curare-pitufina
Castradol
Caseína sádica
Puteína-sin-anima-simetil-metil-congomina
Carcharodon carcharias
Physalia physalis
Siphilia maternalis
Vanish fireta finalis
Stupidin monosódico
Aspiridín idiopático infernalis
Son recursos medicinales para quien lleva hábito. Si no los tomas todos, acabas tocándole el culo a niños de 7 años.
Y sí, Ester es Ishtar, la Estrella de Venus entre los persas. La más bella de las pecadoras.
Sor Renun
Renun, no me joda! Vd. se las toma todas??? Entonces no me extraña que esté como esté, hecha una zorra!!!
Syphilia maternalis, bueno, esa ya es para nota. Suerte que Vd. no será nunca madre.
Realmente, me ha dejao Vd. epatá. Tots tenim cops amagats, que se dice en esa lengua que no habla Vd.
Cuidado, no le dé una (gran) sobredosis. Porque las pequeñas, las cotidianas, ya las tiene cada día.
Mientras haya Ishtars pecadoras habrá renuns por el mundo, hay madre mía! Qué simbiosis más estúpida!
El demonio la guarde a Vd. muchos años.
mira tú que el nombre de los barbitúricos podían pasar perfectamente por nombre de estrellas, tan alucinantes son unos y otras, tanto vértigo pueden provocar unos y otras.
superhembra, te ha salido un superpost XXL!
XXL? Ostia, esta dotación es nueva, no la conocía! Cuál es el resultado morfológico?
Qué interesante! Puedes filtrar la noticia: Nature seguro que estaría encantada de publicar tu descubrimiento. Aunque vete preparando, porque querrán saber el proceso, si de laboratorio, in vivo, etc., y si no les parece convincente, niente de niente. Pero vamos, que yo me lo apunto, XXL, uauuuu!!!, para hacer mis propias invetigaciones. Ya te informaré si descubro algun especimen. (ja ja ja!!!)
Gracias, wapuuuuu!!!;)
Doncs ara imagina't que t'haguessin posat de nom "genèrica" i, a sobre, amb composició cromosòmica sui generis. Nena, els laboratoris farmacèutics anirien com bojos descobrint-te sense saber que tens ànima d'asteroide (o esteroide?).
PS: Potser acabes de marcar tendència i ara ens tocarà fer un buidatge del Vademecum per al Cercanoms, grrrr
Petons XX per a la XXX
Bé, el genèric deu ser l'XX, oi?
Jaja, entre la merda més merdosa, o sigui els genèrics, si saps buscar, sempre trobes algun diamant. Que consti que a mi els diamants em semblen una horterada, només els reconec la seva duresa per tallar vidre i tal. Però com que estan tan cotitzats socialment...
Bé, sí sí, ara ho has dit. Tantes Vanesses, Jessis i Quillians i kevins i Ezans (!). A mi Anafranil no em sembla malament per a nena: té una certa tirada clàssica, certa semblança amb Afrodita. I Paroxetina què diríeu, masculí o femení? O híbrid? O XXY, que també n'hi ha: homes efeminats, però sol anar lligat a retard intel·lectual. Estaria bé que tots ens féssim el cariotip. La vida ens pot donar moltes sorpreses... algunes, fins i tot agradables!!!
Muax muax, wapeeta;)
... y dicen que cuando te sientes solo es que tienes frío por dentro, que a la vida se le provoca y se le atiza para que los resortes de la esperanza no desfallezcan... y el arte, como siempre, es un soplo de aire renovado, cuéntanos mas, mas de lo tuyo, dinos como se escribe la palabra poesía, cuéntanos como estás cuando ríes o lloras, escribe, escribe, cuenta, cuenta, cuéntame, que yo te leo.
Manu Medina
No sé, Manu, si la tuya es una pregunta retórica o una interlocución genuina. En cualquier caso, por si lo segundo y por si la interrogada soy yo, poesía para mí se escribe con minúscula, tilde en la í y con tinta oscura; también con la p de pecho y de pecado, la o de sombra y de noche, la e de estrella y de sangre, la s de serpiente, la i de lágrima y la a de amor y desamor.
Pero definir esas palabras también llevaría mucho tiempo, así que lo dejo aquí, por si te sirve de pista y quieres ir consultando un diccionario -no necesariamente alfabético: los etimológicos e ideológicos también ayudan, a veces.
Un abrazo, y gracias por tu atención y participación;)
Publicar un comentario